κατοίκιε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tǒi̯.ki.e/ → /kaˈty.ci.e/ → /kaˈti.ci.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tǒi̯.ki.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈty.ki.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈty.ci.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈty.ci.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈti.ci.e/

Adjective

κᾰτοίκῐε • (katoíkie)

1. masculine vocative singular of κατοίκιος (katoíkios)