κατακρατώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κατακρατῶ (katakratô, “to prevail”) with semantic loan from French détenir (“to detain”) and retenir (“to retain”).^[1] By surface analysis, κατα- (kata-) +‎ κρατώ (krató).

Pronunciation

IPA^(key): /ka.ta.kɾaˈto/
Hyphenation: κα‧τα‧κρα‧τώ

Verb

κατακρατώ • (katakrató) (past κατακράτησα, passive κατακρατούμαι, p‑past κατακρατήθηκα, ppp κατακρατημένος)

(law) to detain unlawfully
(law) to withhold unlawfully
(of a thing) to retain (to hold or keep inside it; to contain)

Conjugation

κατακρατώ, κατακρατούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	κατακρατώ	κατακρατήσω	κατακρατούμαι	κατακρατηθώ
2 sg	κατακρατείς	κατακρατήσεις	κατακρατείσαι	κατακρατηθείς
3 sg	κατακρατεί	κατακρατήσει	κατακρατείται	κατακρατηθεί

1 pl	κατακρατούμε	κατακρατήσουμε, [-ομε]	κατακρατούμαστε	κατακρατηθούμε
2 pl	κατακρατείτε	κατακρατήσετε	κατακρατείστε	κατακρατηθείτε
3 pl	κατακρατούν(ε)	κατακρατήσουν(ε)	κατακρατούνται	κατακρατηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κατακρατούσα	κατακράτησα	[κατακρατούμουν(α)]	κατακρατήθηκα
2 sg	κατακρατούσες	κατακράτησες	[κατακρατούσουν(α)]	κατακρατήθηκες
3 sg	κατακρατούσε	κατακράτησε	κατακρατούνταν, {κατακρατείτο}	κατακρατήθηκε

1 pl	κατακρατούσαμε	κατακρατήσαμε	κατακρατούμασταν, (‑ούμαστε)	κατακρατηθήκαμε
2 pl	κατακρατούσατε	κατακρατήσατε	[κατακρατούσασταν, (‑ούσαστε)]	κατακρατηθήκατε
3 pl	κατακρατούσαν(ε)	κατακράτησαν, κατακρατήσαν(ε)	κατακρατούνταν, {κατακρατούντο}	κατακρατήθηκαν, κατακρατηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα κατακρατώ ➤	θα κατακρατήσω ➤	θα κατακρατούμαι ➤	θα κατακρατηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κατακρατείς, …	θα κατακρατήσεις, …	θα κατακρατείσαι, …	θα κατακρατηθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κατακρατήσει έχω, έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … κατακρατηθεί είμαι, είσαι, … κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κατακρατήσει είχα, είχες, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … κατακρατηθεί ήμουν, ήσουν, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κατακρατήσει θα έχω, θα έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … κατακρατηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	κατακράτησε	—	κατακρατήσου
2 pl	κατακρατείτε	κατακρατήστε	κατακρατείστε	κατακρατηθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	κατακρατώντας ➤		κατακρατούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας κατακρατήσει ➤		κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	κατακρατήσει		κατακρατηθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

κατακράτηση f (katakrátisi)

References

^ κατακρατώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] κατακρατώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]