Jump to content

καννελής

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ka.neˈlis/
  • Hyphenation: καν‧νε‧λής

Adjective

[edit]

καννελής (kannelísm (feminine καννελιά, neuter καννελί)

  1. etymological speeling of κανελής (kanelís) without simplification of double consonant

Declension

[edit]
Declension of καννελής
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative καννελής (kannelís) καννελιά (kanneliá) καννελί (kannelí) καννελιοί (kannelioí) καννελιές (kanneliés) καννελιά (kanneliá)
genitive καννελή (kannelí)
καννελιού (kannelioú)
καννελιάς (kanneliás) καννελιού (kannelioú) καννελιών (kannelión) καννελιών (kannelión) καννελιών (kannelión)
accusative καννελή (kannelí) καννελιά (kanneliá) καννελί (kannelí) καννελιούς (kannelioús) καννελιές (kanneliés) καννελιά (kanneliá)
vocative καννελή (kannelí) καννελιά (kanneliá) καννελί (kannelí) καννελιοί (kannelioí) καννελιές (kanneliés) καννελιά (kanneliá)

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]