καμπαναριό

Greek

Etymology

From Byzantine Greek καμπαναρειόν (kampanareión), from καμπαναρείον (kampanareíon), derived from καμπανάρης (kampanárēs, “bell ringer”), itself derived from καμπάνα (kampána, “bell”), a borrowing from Late Latin campāna.

Pronunciation

• IPA^(key): /kam.ba.naˈɾʝo/

Noun

καμπαναριό • (kampanarió) n (plural καμπαναριά)

1. bell tower, belfry, campanile

   Synonym: κωδωνοστάσιο n (kodonostásio)

Declension

Declension of καμπαναριό

	singular	plural
nominative	καμπαναριό •	καμπαναριά •
genitive	καμπαναριού •	καμπαναριών •
accusative	καμπαναριό •	καμπαναριά •
vocative	καμπαναριό •	καμπαναριά •

Related terms

• see: καμπάνα f (kampána, “bell”)

References

• καμπαναριό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language