ηλίθιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἠλίθιος (ēlíthios, “idle, vain”), from ἤλιθα (ḗlitha).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈli.θi.os/
• Hyphenation: η‧λί‧θι‧ος

Adjective

ηλίθιος • (ilíthios) m (feminine ηλίθια, neuter ηλίθιο)

1. stupid (lacking in intelligence)

Declension

Declension of ηλίθιος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ηλίθιος (ilíthios)	ηλίθια (ilíthia)	ηλίθιο (ilíthio)		ηλίθιοι (ilíthioi)	ηλίθιες (ilíthies)	ηλίθια (ilíthia)
genitive	ηλίθιου (ilíthiou)	ηλίθιας (ilíthias)	ηλίθιου (ilíthiou)		ηλίθιων (ilíthion)	ηλίθιων (ilíthion)	ηλίθιων (ilíthion)
accusative	ηλίθιο (ilíthio)	ηλίθια (ilíthia)	ηλίθιο (ilíthio)		ηλίθιους (ilíthious)	ηλίθιες (ilíthies)	ηλίθια (ilíthia)
vocative	ηλίθιε (ilíthie)	ηλίθια (ilíthia)	ηλίθιο (ilíthio)		ηλίθιοι (ilíthioi)	ηλίθιες (ilíthies)	ηλίθια (ilíthia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηλίθιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηλίθιος, etc.)