ηγεμονικός
See also: ἡγεμονικός
Greek
[edit]Pronunciation
[edit]- IPA(key): /i.ʝe.mo.niˈkos/
- Hyphenation: η‧γε‧μο‧νι‧κός
- Homophone: ηγεμονικώς (igemonikós)
Adjective
[edit]ηγεμονικός • (igemonikós) m (feminine ηγεμονική, neuter ηγεμονικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ηγεμονικός (igemonikós) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικοί (igemonikoí) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) | |
| genitive | ηγεμονικού (igemonikoú) | ηγεμονικής (igemonikís) | ηγεμονικού (igemonikoú) | ηγεμονικών (igemonikón) | ηγεμονικών (igemonikón) | ηγεμονικών (igemonikón) | |
| accusative | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικούς (igemonikoús) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) | |
| vocative | ηγεμονικέ (igemoniké) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικοί (igemonikoí) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) | |
Related terms
[edit]- ηγεμονικά (igemoniká, adverb)
- ηγεμονικότητα f (igemonikótita)
- ηγεμονικώς (igemonikós, adverb) formal', ancient ἡγεμονικῶς (hēgemonikôs)
- and see: ηγεμόνας m (igemónas, “prince, ruler”)
Further reading
[edit]- ηγεμονικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language