ζαμάνι

Greek

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish زمان (zamân) (Turkish zaman), ultimately from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈma.ni/
• Hyphenation: ζα‧μά‧νι

Noun

ζαμάνι • (zamáni) n (plural ζαμάνια) (usually in the plural)

1. ages

Usage notes

• Mainly used in phrases and most often in the plural: χρόνια και ζαμάνια (chrónia kai zamánia, “for ages”)

Declension

	singular	plural
nominative	ζαμάνι (zamáni)	ζαμάνια (zamánia)
genitive	-	-
accusative	ζαμάνι (zamáni)	ζαμάνια (zamánia)
vocative	ζαμάνι (zamáni)	ζαμάνια (zamánia)