ζαγάρι

Greek

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish زغر (zaǧar) (Turkish zağar).

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɣa.ɾi/

Noun

ζαγάρι • (zagári) n (plural ζαγάρια)

1. hound, hunting dog
2. (figuratively, insulting) inferior person, cur

Declension

	singular	plural
nominative	ζαγάρι (zagári)	ζαγάρια (zagária)
genitive	ζαγαριού (zagarioú)	ζαγαριών (zagarión)
accusative	ζαγάρι (zagári)	ζαγάρια (zagária)
vocative	ζαγάρι (zagári)	ζαγάρια (zagária)

See also

• σκυλί n (skylí, “dog”)