εύγευστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]εύγευστος • (évgefstos) m (feminine εύγευστη, neuter εύγευστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εύγευστος (évgefstos) | εύγευστη (évgefsti) | εύγευστο (évgefsto) | εύγευστοι (évgefstoi) | εύγευστες (évgefstes) | εύγευστα (évgefsta) | |
| genitive | εύγευστου (évgefstou) | εύγευστης (évgefstis) | εύγευστου (évgefstou) | εύγευστων (évgefston) | εύγευστων (évgefston) | εύγευστων (évgefston) | |
| accusative | εύγευστο (évgefsto) | εύγευστη (évgefsti) | εύγευστο (évgefsto) | εύγευστους (évgefstous) | εύγευστες (évgefstes) | εύγευστα (évgefsta) | |
| vocative | εύγευστε (évgefste) | εύγευστη (évgefsti) | εύγευστο (évgefsto) | εύγευστοι (évgefstoi) | εύγευστες (évgefstes) | εύγευστα (évgefsta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύγευστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύγευστος, etc.)