ευωδιαστός
Greek
[edit]Adjective
[edit]ευωδιαστός • (evodiastós) m (feminine ευωδιαστή, neuter ευωδιαστό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ευωδιαστός (evodiastós) | ευωδιαστή (evodiastí) | ευωδιαστό (evodiastó) | ευωδιαστοί (evodiastoí) | ευωδιαστές (evodiastés) | ευωδιαστά (evodiastá) | |
| genitive | ευωδιαστού (evodiastoú) | ευωδιαστής (evodiastís) | ευωδιαστού (evodiastoú) | ευωδιαστών (evodiastón) | ευωδιαστών (evodiastón) | ευωδιαστών (evodiastón) | |
| accusative | ευωδιαστό (evodiastó) | ευωδιαστή (evodiastí) | ευωδιαστό (evodiastó) | ευωδιαστούς (evodiastoús) | ευωδιαστές (evodiastés) | ευωδιαστά (evodiastá) | |
| vocative | ευωδιαστέ (evodiasté) | ευωδιαστή (evodiastí) | ευωδιαστό (evodiastó) | ευωδιαστοί (evodiastoí) | ευωδιαστές (evodiastés) | ευωδιαστά (evodiastá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευωδιαστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευωδιαστός, etc.)