ευφωνικός

Greek

Adjective

ευφωνικός • (effonikós) m (feminine ευφωνική, neuter ευφωνικό)

1. euphonic

Declension

Declension of ευφωνικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ευφωνικός (effonikós)	ευφωνική (effonikí)	ευφωνικό (effonikó)		ευφωνικοί (effonikoí)	ευφωνικές (effonikés)	ευφωνικά (effoniká)
genitive	ευφωνικού (effonikoú)	ευφωνικής (effonikís)	ευφωνικού (effonikoú)		ευφωνικών (effonikón)	ευφωνικών (effonikón)	ευφωνικών (effonikón)
accusative	ευφωνικό (effonikó)	ευφωνική (effonikí)	ευφωνικό (effonikó)		ευφωνικούς (effonikoús)	ευφωνικές (effonikés)	ευφωνικά (effoniká)
vocative	ευφωνικέ (effoniké)	ευφωνική (effonikí)	ευφωνικό (effonikó)		ευφωνικοί (effonikoí)	ευφωνικές (effonikés)	ευφωνικά (effoniká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευφωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευφωνικός, etc.)

Related terms

• ευφωνία f (effonía, “euphonia”)