ευθυγραμμίζω

Greek

Etymology

Learnedly from ευθύγραμμ(ος) (efthýgramm(os)) +‎ -ίζω (-ízo).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.fθi.ɣɾaˈmi.zo/
• Hyphenation: ευ‧θυ‧γραμ‧μί‧ζω

Verb

ευθυγραμμίζω • (efthygrammízo) (past ευθυγράμμισα, passive ευθυγραμμίζομαι, p‑past ευθυγραμμίστηκα, ppp ευθυγραμμισμένος) (transitive)

1. to align (to adjust to a line; to range or form in line; to bring into line)
2. (figuratively) to align (to organize in a consistent, defined way)

Conjugation

ευθυγραμμίζω   ευθυγραμμίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ευθυγραμμίζω	ευθυγραμμίσω	ευθυγραμμίζομαι	ευθυγραμμιστώ
2 sg	ευθυγραμμίζεις	ευθυγραμμίσεις	ευθυγραμμίζεσαι	ευθυγραμμιστείς
3 sg	ευθυγραμμίζει	ευθυγραμμίσει	ευθυγραμμίζεται	ευθυγραμμιστεί
1 pl	ευθυγραμμίζουμε, [‑ομε]	ευθυγραμμίσουμε, [‑ομε]	ευθυγραμμιζόμαστε	ευθυγραμμιστούμε
2 pl	ευθυγραμμίζετε	ευθυγραμμίσετε	ευθυγραμμίζεστε, ευθυγραμμιζόσαστε	ευθυγραμμιστείτε
3 pl	ευθυγραμμίζουν(ε)	ευθυγραμμίσουν(ε)	ευθυγραμμίζονται	ευθυγραμμιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ευθυγράμμιζα	ευθυγράμμισα	ευθυγραμμιζόμουν(α)	ευθυγραμμίστηκα
2 sg	ευθυγράμμιζες	ευθυγράμμισες	ευθυγραμμιζόσουν(α)	ευθυγραμμίστηκες
3 sg	ευθυγράμμιζε	ευθυγράμμισε	ευθυγραμμιζόταν(ε)	ευθυγραμμίστηκε
1 pl	ευθυγραμμίζαμε	ευθυγραμμίσαμε	ευθυγραμμιζόμασταν, (‑όμαστε)	ευθυγραμμιστήκαμε
2 pl	ευθυγραμμίζατε	ευθυγραμμίσατε	ευθυγραμμιζόσασταν, (‑όσαστε)	ευθυγραμμιστήκατε
3 pl	ευθυγράμμιζαν, ευθυγραμμίζαν(ε)	ευθυγράμμισαν, ευθυγραμμίσαν(ε)	ευθυγραμμίζονταν, (ευθυγραμμιζόντουσαν)	ευθυγραμμίστηκαν, ευθυγραμμιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ευθυγραμμίζω ➤	θα ευθυγραμμίσω ➤	θα ευθυγραμμίζομαι ➤	θα ευθυγραμμιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ευθυγραμμίζεις, …	θα ευθυγραμμίσεις, …	θα ευθυγραμμίζεσαι, …	θα ευθυγραμμιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ευθυγραμμίσει   έχω, έχεις, … ευθυγραμμισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ευθυγραμμιστεί   είμαι, είσαι, … ευθυγραμμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ευθυγραμμίσει   είχα, είχες, … ευθυγραμμισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ευθυγραμμιστεί   ήμουν, ήσουν, … ευθυγραμμισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ευθυγραμμίσει   θα έχω, θα έχεις, … ευθυγραμμισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ευθυγραμμιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ευθυγραμμισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ευθυγράμμιζε	ευθυγράμμισε	—	ευθυγραμμίσου
2 pl	ευθυγραμμίζετε	ευθυγραμμίστε	ευθυγραμμίζεστε	ευθυγραμμιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ευθυγραμμίζοντας ➤		ευθυγραμμιζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ευθυγραμμίσει ➤		ευθυγραμμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ευθυγραμμίσει		ευθυγραμμιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• ευθυγράμμιση f (efthygrámmisi)

 

Related terms

• ευθυγραμμία f (efthygrammía)
• ευθύγραμμος (efthýgrammos)