ευερεθιστότητα

Greek

Etymology

From ευερέθιστος (everéthistos) +‎ -ότητα (-ótita).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.ve.ɾe.θiˈsto.ti.ta/
• Hyphenation: ευ‧ε‧ρε‧θι‧στό‧τη‧τα

Noun

ευερεθιστότητα • (everethistótita) f

1. irritability (the state or quality of being irritable)

Declension

Declension of ευερεθιστότητα

	singular	plural
nominative	ευερεθιστότητα (everethistótita)	ευερεθιστότητες (everethistótites)
genitive	ευερεθιστότητας (everethistótitas)	ευερεθιστοτήτων (everethistotíton)
accusative	ευερεθιστότητα (everethistótita)	ευερεθιστότητες (everethistótites)
vocative	ευερεθιστότητα (everethistótita)	ευερεθιστότητες (everethistótites)