ερρινομελής
Greek
[edit]Etymology
[edit]Compound from έρρινος (érrinos, “nasal”) + -μελής (-melís) (from Ancient Greek μέλος (mélos, “song, music”)).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ερρινομελής • (errinomelís) m (feminine ερρινομελής, neuter ερρινομελές)
- (el, learned, of a cantor, chorister) who chants a hymn with a nasal voice
- Ο ψάλτης ήταν ερρινομελής και άμουσος.
- O psáltis ítan errinomelís kai ámousos.
- The cantor was nasalizing and unmusical.
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ερρινομελής (errinomelís) | ερρινομελής (errinomelís) | ερρινομελές (errinomelés) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελή (errinomelí) | |
| genitive | ερρινομελούς (errinomeloús) ερρινομελή (errinomelí) |
ερρινομελούς (errinomeloús) | ερρινομελούς (errinomeloús) | ερρινομελών (errinomelón) | ερρινομελών (errinomelón) | ερρινομελών (errinomelón) | |
| accusative | ερρινομελή (errinomelí) | ερρινομελή (errinomelí) | ερρινομελές (errinomelés) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελή (errinomelí) | |
| vocative | ερρινομελή (errinomelí) ερρινομελής (errinomelís) |
ερρινομελής (errinomelís) | ερρινομελές (errinomelés) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελείς (errinomeleís) | ερρινομελή (errinomelí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ερρινομελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ερρινομελής, etc.)
References
[edit]- Dimitrakos, Dimitrios B. (21964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)