εριστικός

Greek

Adjective

εριστικός • (eristikós) m (feminine εριστική, neuter εριστικό)

1. grumpy, stroppy, quarrelsome, gruff, grouchy, crusty

Declension

Declension of εριστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εριστικός (eristikós)	εριστική (eristikí)	εριστικό (eristikó)		εριστικοί (eristikoí)	εριστικές (eristikés)	εριστικά (eristiká)
genitive	εριστικού (eristikoú)	εριστικής (eristikís)	εριστικού (eristikoú)		εριστικών (eristikón)	εριστικών (eristikón)	εριστικών (eristikón)
accusative	εριστικό (eristikó)	εριστική (eristikí)	εριστικό (eristikó)		εριστικούς (eristikoús)	εριστικές (eristikés)	εριστικά (eristiká)
vocative	εριστικέ (eristiké)	εριστική (eristikí)	εριστικό (eristikó)		εριστικοί (eristikoí)	εριστικές (eristikés)	εριστικά (eristiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εριστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εριστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative εριστικότερος (eristikóteros) εριστικότερη (eristikóteri) εριστικότερο (eristikótero) εριστικότεροι (eristikóteroi) εριστικότερες (eristikóteres) εριστικότερα (eristikótera) genitive εριστικότερου (eristikóterou) εριστικότερης (eristikóteris) εριστικότερου (eristikóterou) εριστικότερων (eristikóteron) εριστικότερων (eristikóteron) εριστικότερων (eristikóteron) accusative εριστικότερο (eristikótero) εριστικότερη (eristikóteri) εριστικότερο (eristikótero) εριστικότερους (eristikóterous) εριστικότερες (eristikóteres) εριστικότερα (eristikótera) vocative εριστικότερε (eristikótere) εριστικότερη (eristikóteri) εριστικότερο (eristikótero) εριστικότεροι (eristikóteroi) εριστικότερες (eristikóteres) εριστικότερα (eristikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο εριστικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative εριστικότατος (eristikótatos) εριστικότατη (eristikótati) εριστικότατο (eristikótato) εριστικότατοι (eristikótatoi) εριστικότατες (eristikótates) εριστικότατα (eristikótata) genitive εριστικότατου (eristikótatou) εριστικότατης (eristikótatis) εριστικότατου (eristikótatou) εριστικότατων (eristikótaton) εριστικότατων (eristikótaton) εριστικότατων (eristikótaton) accusative εριστικότατο (eristikótato) εριστικότατη (eristikótati) εριστικότατο (eristikótato) εριστικότατους (eristikótatous) εριστικότατες (eristikótates) εριστικότατα (eristikótata) vocative εριστικότατε (eristikótate) εριστικότατη (eristikótati) εριστικότατο (eristikótato) εριστικότατοι (eristikótatoi) εριστικότατες (eristikótates) εριστικότατα (eristikótata)

See also

• τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)
• δύστροπος (dýstropos, “bad tempered”)