ερημώνω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek ερημώνω (erēmṓnō), from Ancient Greek ἐρημόω (erēmóō) with -ώνω (-óno) suffix.[1][2]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ερημώνω • (erimóno) (past ερήμωσα, passive ερημώνομαι, p‑past ερημώθηκα, ppp ερημωμένος)
- (transitive) to desert, to leave deserted
- (intransitive) to become deserted
- (transitive) to desolate, to devastate, to lay waste
Conjugation
[edit]ερημώνω ερημώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ερημώνω | ερημώσω | ερημώνομαι | ερημωθώ |
| 2 sg | ερημώνεις | ερημώσεις | ερημώνεσαι | ερημωθείς |
| 3 sg | ερημώνει | ερημώσει | ερημώνεται | ερημωθεί |
| 1 pl | ερημώνουμε, [‑ομε] | ερημώσουμε, [‑ομε] | ερημωνόμαστε | ερημωθούμε |
| 2 pl | ερημώνετε | ερημώσετε | ερημώνεστε, ερημωνόσαστε | ερημωθείτε |
| 3 pl | ερημώνουν(ε) | ερημώσουν(ε) | ερημώνονται | ερημωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ερήμωνα | ερήμωσα | ερημωνόμουν(α) | ερημώθηκα |
| 2 sg | ερήμωνες | ερήμωσες | ερημωνόσουν(α) | ερημώθηκες |
| 3 sg | ερήμωνε | ερήμωσε | ερημωνόταν(ε) | ερημώθηκε |
| 1 pl | ερημώναμε | ερημώσαμε | ερημωνόμασταν, (‑όμαστε) | ερημωθήκαμε |
| 2 pl | ερημώνατε | ερημώσατε | ερημωνόσασταν, (‑όσαστε) | ερημωθήκατε |
| 3 pl | ερήμωναν, ερημώναν(ε) | ερήμωσαν, ερημώσαν(ε) | ερημώνονταν, (ερημωνόντουσαν) | ερημώθηκαν, ερημωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ερημώνω ➤ | θα ερημώσω ➤ | θα ερημώνομαι ➤ | θα ερημωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ερημώνεις, … | θα ερημώσεις, … | θα ερημώνεσαι, … | θα ερημωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ερημώσει έχω, έχεις, … ερημωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ερημωθεί είμαι, είσαι, … ερημωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ερημώσει είχα, είχες, … ερημωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ερημωθεί ήμουν, ήσουν, … ερημωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ερημώσει θα έχω, θα έχεις, … ερημωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ερημωθεί θα είμαι, θα είσαι, … ερημωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ερήμωνε | ερήμωσε | — | ερημώσου |
| 2 pl | ερημώνετε | ερημώστε | ερημώνεστε | ερημωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ερημώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ερημώσει ➤ | ερημωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ερημώσει | ερημωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- see: έρημος (érimos)
References
[edit]- ^ ερημώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ ερημώνω - Kriaras, Emmanuel (1969-) Επιτομή του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (Epitomí tou Lexikoú tis Mesaionikís Ellinikís Dimódous Grammateías) [Concise Dictionary of the Kriaras' Dictionary of Medieval Vulgar Greek Literature (1100–1669) Vols. 1–14. Vols 15- under I. Kazazes.)] (in Greek), Thessaloniki: Centre for the Greek language Online edition (abbreviations) Printed edition 2022: 22 vols.)