επιμελητής

See also: ἐπιμελητής

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.me.liˈtis/
• Hyphenation: ε‧πι‧με‧λη‧τής

Noun

επιμελητής • (epimelitís) m (plural επιμελητές, feminine επιμελήτρια)

1. one who takes care of a thing, in an official capacity
   1. curator
   2. editor
   3. (law) caretaker, guardian

Declension

	singular	plural
nominative	επιμελητής (epimelitís)	επιμελητές (epimelités)
genitive	επιμελητή (epimelití)	επιμελητών (epimelitón)
accusative	επιμελητή (epimelití)	επιμελητές (epimelités)
vocative	επιμελητή (epimelití)	επιμελητές (epimelités)

Related terms

• επιμελητήριο n (epimelitírio)

• and see: επιμελούμαι (epimeloúmai, “I take care of”)