επιληπτικός

Greek

Adjective

επιληπτικός • (epiliptikós) m (feminine επιληπτική, neuter επιληπτικό)

1. epileptic

Declension

Declension of επιληπτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	επιληπτικός (epiliptikós)	επιληπτική (epiliptikí)	επιληπτικό (epiliptikó)		επιληπτικοί (epiliptikoí)	επιληπτικές (epiliptikés)	επιληπτικά (epiliptiká)
genitive	επιληπτικού (epiliptikoú)	επιληπτικής (epiliptikís)	επιληπτικού (epiliptikoú)		επιληπτικών (epiliptikón)	επιληπτικών (epiliptikón)	επιληπτικών (epiliptikón)
accusative	επιληπτικό (epiliptikó)	επιληπτική (epiliptikí)	επιληπτικό (epiliptikó)		επιληπτικούς (epiliptikoús)	επιληπτικές (epiliptikés)	επιληπτικά (epiliptiká)
vocative	επιληπτικέ (epiliptiké)	επιληπτική (epiliptikí)	επιληπτικό (epiliptikó)		επιληπτικοί (epiliptikoí)	επιληπτικές (epiliptikés)	επιληπτικά (epiliptiká)

Noun

επιληπτικός • (epiliptikós) m (plural επιληπτικοί)

1. A person who has epilepsy, an epileptic

Declension

Declension of επιληπτικός

	singular	plural
nominative	επιληπτικός (epiliptikós)	επιληπτικοί (epiliptikoí)
genitive	επιληπτικού (epiliptikoú)	επιληπτικών (epiliptikón)
accusative	επιληπτικό (epiliptikó)	επιληπτικούς (epiliptikoús)
vocative	επιληπτικέ (epiliptiké)	επιληπτικοί (epiliptikoí)