επιθετικός

See also: ἐπιθετικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπιθετικός (epithetikós).

Adjective

επιθετικός • (epithetikós) m (feminine επιθετική, neuter επιθετικό)

1. offensive, aggressive, relating to attack

   Antonym: αμυντικός (amyntikós)

   1. (sports) attacking, offensive (having to do with play directed at scoring)
2. (grammar) adjectival

Declension

Declension of επιθετικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	επιθετικός (epithetikós)	επιθετική (epithetikí)	επιθετικό (epithetikó)		επιθετικοί (epithetikoí)	επιθετικές (epithetikés)	επιθετικά (epithetiká)
genitive	επιθετικού (epithetikoú)	επιθετικής (epithetikís)	επιθετικού (epithetikoú)		επιθετικών (epithetikón)	επιθετικών (epithetikón)	επιθετικών (epithetikón)
accusative	επιθετικό (epithetikó)	επιθετική (epithetikí)	επιθετικό (epithetikó)		επιθετικούς (epithetikoús)	επιθετικές (epithetikés)	επιθετικά (epithetiká)
vocative	επιθετικέ (epithetiké)	επιθετική (epithetikí)	επιθετικό (epithetikó)		επιθετικοί (epithetikoí)	επιθετικές (epithetikés)	επιθετικά (epithetiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιθετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιθετικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative επιθετικότερος (epithetikóteros) επιθετικότερη (epithetikóteri) επιθετικότερο (epithetikótero) επιθετικότεροι (epithetikóteroi) επιθετικότερες (epithetikóteres) επιθετικότερα (epithetikótera) genitive επιθετικότερου (epithetikóterou) επιθετικότερης (epithetikóteris) επιθετικότερου (epithetikóterou) επιθετικότερων (epithetikóteron) επιθετικότερων (epithetikóteron) επιθετικότερων (epithetikóteron) accusative επιθετικότερο (epithetikótero) επιθετικότερη (epithetikóteri) επιθετικότερο (epithetikótero) επιθετικότερους (epithetikóterous) επιθετικότερες (epithetikóteres) επιθετικότερα (epithetikótera) vocative επιθετικότερε (epithetikótere) επιθετικότερη (epithetikóteri) επιθετικότερο (epithetikótero) επιθετικότεροι (epithetikóteroi) επιθετικότερες (epithetikóteres) επιθετικότερα (epithetikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επιθετικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative επιθετικότατος (epithetikótatos) επιθετικότατη (epithetikótati) επιθετικότατο (epithetikótato) επιθετικότατοι (epithetikótatoi) επιθετικότατες (epithetikótates) επιθετικότατα (epithetikótata) genitive επιθετικότατου (epithetikótatou) επιθετικότατης (epithetikótatis) επιθετικότατου (epithetikótatou) επιθετικότατων (epithetikótaton) επιθετικότατων (epithetikótaton) επιθετικότατων (epithetikótaton) accusative επιθετικότατο (epithetikótato) επιθετικότατη (epithetikótati) επιθετικότατο (epithetikótato) επιθετικότατους (epithetikótatous) επιθετικότατες (epithetikótates) επιθετικότατα (epithetikótata) vocative επιθετικότατε (epithetikótate) επιθετικότατη (epithetikótati) επιθετικότατο (epithetikótato) επιθετικότατοι (epithetikótatoi) επιθετικότατες (epithetikótates) επιθετικότατα (epithetikótata)

Related terms

• see: επίθεση f (epíthesi, “attack”)

Noun

επιθετικός • (epithetikós) m (plural επιθετικοί, feminine επιθετική)

1. (sports) striker, forward
2. aggressor

Declension

Declension of επιθετικός

	singular	plural
nominative	επιθετικός (epithetikós)	επιθετικοί (epithetikoí)
genitive	επιθετικού (epithetikoú)	επιθετικών (epithetikón)
accusative	επιθετικό (epithetikó)	επιθετικούς (epithetikoús)
vocative	επιθετικέ (epithetiké)	επιθετικοί (epithetikoí)

Further reading

• επιθετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language