επείγων
Greek
[edit]Etymology
[edit]From masculine active participle of Ancient Greek ἐπείγω (epeígō, “to push, to press”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]επείγων • (epeígon) m (feminine επείγουσα, neuter επείγον)
- urgent, pressing (requiring immediate attention)
- επείγον περιστατικό ― epeígon peristatikó ― urgent incident
- επείγουσα ανάγκη ― epeígousa anágki ― urgent need
- επείγοντα θέματα ― epeígonta thémata ― urgent issues
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επείγων (epeígon) | επείγουσα (epeígousa) | επείγον (epeígon) | επείγοντες (epeígontes) | επείγουσες (epeígouses) | επείγοντα (epeígonta) | |
| genitive | επείγοντος (epeígontos) | επείγουσας (epeígousas) επειγούσης (epeigoúsis) |
επείγοντος (epeígontos) | επειγόντων (epeigónton) | επειγουσών (epeigousón) | επειγόντων (epeigónton) | |
| accusative | επείγοντα (epeígonta) | επείγουσα (epeígousa) | επείγον (epeígon) | επείγοντες (epeígontes) | επείγουσες (epeígouses) | επείγοντα (epeígonta) | |
| vocative | επείγων (epeígon) | επείγουσα (epeígousa) | επείγον (epeígon) | επείγοντες (epeígontes) | επείγουσες (epeígouses) | επείγοντα (epeígonta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επείγων, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επείγων, etc.)
Derived terms
[edit]- επειγόντως (epeigóntos)