επαινετικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]επαινετικός • (epainetikós) m (feminine επαινετική, neuter επαινετικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επαινετικός (epainetikós) | επαινετική (epainetikí) | επαινετικό (epainetikó) | επαινετικοί (epainetikoí) | επαινετικές (epainetikés) | επαινετικά (epainetiká) | |
| genitive | επαινετικού (epainetikoú) | επαινετικής (epainetikís) | επαινετικού (epainetikoú) | επαινετικών (epainetikón) | επαινετικών (epainetikón) | επαινετικών (epainetikón) | |
| accusative | επαινετικό (epainetikó) | επαινετική (epainetikí) | επαινετικό (epainetikó) | επαινετικούς (epainetikoús) | επαινετικές (epainetikés) | επαινετικά (epainetiká) | |
| vocative | επαινετικέ (epainetiké) | επαινετική (epainetikí) | επαινετικό (epainetikó) | επαινετικοί (epainetikoí) | επαινετικές (epainetikés) | επαινετικά (epainetiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επαινετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επαινετικός, etc.)
Related terms
[edit]- see: επαινώ (epainó, “to praise”)