επίθημα

See also: ἐπίθημα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπίθημα (epíthēma); semantic loan from Latin suffixum or French suffixe.

Noun

επίθημα • (epíthima) n (plural επιθήματα)

1. (grammar, lexicography) suffix

   Synonym: πρόσφυμα (prósfyma)

   Antonym: πρόθημα (próthima)

Declension

Declension of επίθημα

	singular	plural
nominative	επίθημα (epíthima)	επιθήματα (epithímata)
genitive	επιθήματος (epithímatos)	επιθημάτων (epithimáton)
accusative	επίθημα (epíthima)	επιθήματα (epithímata)
vocative	επίθημα (epíthima)	επιθήματα (epithímata)

Coordinate terms

• ένθημα n (énthima, “infix”)
• παράθημα n (paráthima, “affix”)
• πρόθημα n (próthima, “prefix”)
• πρόσφυμα n (prósfyma, “suffix”)

 

Related terms

• επιθέτω (epithéto, “to append”)

 

Further reading

• Πρόσφυμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

Further reading

• επίθημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language