εξωγήϊνος

See also: εξωγήινος

Greek

Adjective

εξωγήϊνος • (exogíïnos) m (feminine εξωγήϊνη, neuter εξωγήϊνο)

1. Alternative form of εξωγήινος (exogíinos)

Declension

Declension of εξωγήϊνος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εξωγήϊνος (exogíïnos)	εξωγήϊνη (exogíïni)	εξωγήϊνο (exogíïno)		εξωγήϊνοι (exogíïnoi)	εξωγήϊνες (exogíïnes)	εξωγήϊνα (exogíïna)
genitive	εξωγήϊνου (exogíïnou)	εξωγήϊνης (exogíïnis)	εξωγήϊνου (exogíïnou)		εξωγήϊνων (exogíïnon)	εξωγήϊνων (exogíïnon)	εξωγήϊνων (exogíïnon)
accusative	εξωγήϊνο (exogíïno)	εξωγήϊνη (exogíïni)	εξωγήϊνο (exogíïno)		εξωγήϊνους (exogíïnous)	εξωγήϊνες (exogíïnes)	εξωγήϊνα (exogíïna)
vocative	εξωγήϊνε (exogíïne)	εξωγήϊνη (exogíïni)	εξωγήϊνο (exogíïno)		εξωγήϊνοι (exogíïnoi)	εξωγήϊνες (exogíïnes)	εξωγήϊνα (exogíïna)

Noun

εξωγήϊνος • (exogíïnos) m (plural εξωγήϊνοι, feminine εξωγήϊνη)

1. Alternative form of εξωγήινος (exogíinos)

Declension

	singular	plural
nominative	εξωγήϊνος (exogíïnos)	εξωγήϊνοι (exogíïnoi)
genitive	εξωγήϊνου (exogíïnou)	εξωγήϊνων (exogíïnon)
accusative	εξωγήϊνο (exogíïno)	εξωγήϊνους (exogíïnous)
vocative	εξωγήϊνε (exogíïne)	εξωγήϊνοι (exogíïnoi)