ενικός

See also: ἑνικός

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /e.niˈkos/
• Hyphenation: ε‧νι‧κός

Adjective

ενικός • (enikós) m (feminine ενική, neuter ενικό)

1. (grammar, dated) referring to the singular number

   ενικός αριθμός ― enikós arithmós ― singular number

   η ενική ονομαστική πτώση ― i enikí onomastikí ptósi ― the singular accusative case

Usage notes

• Usually substantivised (see #Noun).

Declension

Declension of ενικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ενικός (enikós)	ενική (enikí)	ενικό (enikó)		ενικοί (enikoí)	ενικές (enikés)	ενικά (eniká)
genitive	ενικού (enikoú)	ενικής (enikís)	ενικού (enikoú)		ενικών (enikón)	ενικών (enikón)	ενικών (enikón)
accusative	ενικό (enikó)	ενική (enikí)	ενικό (enikó)		ενικούς (enikoús)	ενικές (enikés)	ενικά (eniká)
vocative	ενικέ (eniké)	ενική (enikí)	ενικό (enikó)		ενικοί (enikoí)	ενικές (enikés)	ενικά (eniká)

Noun

ενικός • (enikós) m (usually uncountable, plural ενικοί)

1. (grammar) singular

   Μερικά ουσιαστικά έχουν μόνο ενικό.

   Meriká ousiastiká échoun móno enikó.

   Some nouns have singular only (are inflected only in the singular).

   Στους φίλους μου μιλάω στον ενικό ― Stous fílous mou miláo ston enikó ― I speak in the singular to my friends.

   Ας μιλήσουμε στον ενικό! ― As milísoume ston enikó! ― Let's speak in the singular! (informally).

Usage notes

For the informal and friendly usage of the singular in Modern Greek, see εσύ (esý, “you”) as T-form

Declension

Declension of ενικός

	singular	plural
nominative	ενικός (enikós)	ενικοί (enikoí)
genitive	ενικού (enikoú)	ενικών (enikón)
accusative	ενικό (enikó)	ενικούς (enikoús)
vocative	ενικέ (eniké)	ενικοί (enikoí)

Usually in the singular.

Antonyms

• πληθυντικός m (plithyntikós, “plural”)

Further reading

• ενικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language