εμπόλεμος
Greek
[edit]Adjective
[edit]εμπόλεμος • (empólemos) m (feminine εμπόλεμη, neuter εμπόλεμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εμπόλεμος (empólemos) | εμπόλεμη (empólemi) | εμπόλεμο (empólemo) | εμπόλεμοι (empólemoi) | εμπόλεμες (empólemes) | εμπόλεμα (empólema) | |
| genitive | εμπόλεμου (empólemou) | εμπόλεμης (empólemis) | εμπόλεμου (empólemou) | εμπόλεμων (empólemon) | εμπόλεμων (empólemon) | εμπόλεμων (empólemon) | |
| accusative | εμπόλεμο (empólemo) | εμπόλεμη (empólemi) | εμπόλεμο (empólemo) | εμπόλεμους (empólemous) | εμπόλεμες (empólemes) | εμπόλεμα (empólema) | |
| vocative | εμπόλεμε (empóleme) | εμπόλεμη (empólemi) | εμπόλεμο (empólemo) | εμπόλεμοι (empólemoi) | εμπόλεμες (empólemes) | εμπόλεμα (empólema) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπόλεμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπόλεμος, etc.)