εμπαθής
Greek
[edit]Adjective
[edit]εμπαθής • (empathís) m (feminine εμπαθής, neuter εμπαθές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εμπαθής (empathís) | εμπαθής (empathís) | εμπαθές (empathés) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθή (empathí) | |
| genitive | εμπαθούς (empathoús) εμπαθή (empathí) |
εμπαθούς (empathoús) | εμπαθούς (empathoús) | εμπαθών (empathón) | εμπαθών (empathón) | εμπαθών (empathón) | |
| accusative | εμπαθή (empathí) | εμπαθή (empathí) | εμπαθές (empathés) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθή (empathí) | |
| vocative | εμπαθή (empathí) εμπαθής (empathís) |
εμπαθής (empathís) | εμπαθές (empathés) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθείς (empatheís) | εμπαθή (empathí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπαθής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπαθής, etc.)
Related terms
[edit]- see: εμπάθεια f (empátheia, “malice”)