εθισμένος

Greek

Adjective

εθισμένος • (ethisménos) m (feminine εθισμένη, neuter εθισμένο)

1. addicted (to something)

Declension

Declension of εθισμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εθισμένος (ethisménos)	εθισμένη (ethisméni)	εθισμένο (ethisméno)		εθισμένοι (ethisménoi)	εθισμένες (ethisménes)	εθισμένα (ethisména)
genitive	εθισμένου (ethisménou)	εθισμένης (ethisménis)	εθισμένου (ethisménou)		εθισμένων (ethisménon)	εθισμένων (ethisménon)	εθισμένων (ethisménon)
accusative	εθισμένο (ethisméno)	εθισμένη (ethisméni)	εθισμένο (ethisméno)		εθισμένους (ethisménous)	εθισμένες (ethisménes)	εθισμένα (ethisména)
vocative	εθισμένε (ethisméne)	εθισμένη (ethisméni)	εθισμένο (ethisméno)		εθισμένοι (ethisménoi)	εθισμένες (ethisménes)	εθισμένα (ethisména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εθισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εθισμένος, etc.)

Related terms

• εθισμός m (ethismós, “addiction”)