εθιμικός

Greek

Etymology

Learnedly from έθιμο (éthimo) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.θi.miˈkos/
• Hyphenation: ε‧θι‧μι‧κός

Adjective

εθιμικός • (ethimikós) m (feminine εθιμική, neuter εθιμικό)

1. customary (in accordance with, or established by, custom or common usage)

   εθιμικό δίκαιο ― ethimikó díkaio ― customary law

Declension

Declension of εθιμικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εθιμικός (ethimikós)	εθιμική (ethimikí)	εθιμικό (ethimikó)		εθιμικοί (ethimikoí)	εθιμικές (ethimikés)	εθιμικά (ethimiká)
genitive	εθιμικού (ethimikoú)	εθιμικής (ethimikís)	εθιμικού (ethimikoú)		εθιμικών (ethimikón)	εθιμικών (ethimikón)	εθιμικών (ethimikón)
accusative	εθιμικό (ethimikó)	εθιμική (ethimikí)	εθιμικό (ethimikó)		εθιμικούς (ethimikoús)	εθιμικές (ethimikés)	εθιμικά (ethimiká)
vocative	εθιμικέ (ethimiké)	εθιμική (ethimikí)	εθιμικό (ethimikó)		εθιμικοί (ethimikoí)	εθιμικές (ethimikés)	εθιμικά (ethimiká)

References

• εθιμικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language