εγκυρότητα

Greek

Etymology

έγκυρος (égkyros, “valid”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1892.

Noun

εγκυρότητα • (egkyrótita) f (uncountable)

1. validity, the state of being valid

Declension

Declension of εγκυρότητα

	singular
nominative	εγκυρότητα (egkyrótita)
genitive	εγκυρότητας (egkyrótitas)
accusative	εγκυρότητα (egkyrótita)
vocative	εγκυρότητα (egkyrótita)

Plural forms are rare