εγκρατής
Greek
[edit]Adjective
[edit]εγκρατής • (egkratís) m (feminine εγκρατής, neuter εγκρατές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εγκρατής (egkratís) | εγκρατής (egkratís) | εγκρατές (egkratés) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατή (egkratí) | |
| genitive | εγκρατούς (egkratoús) εγκρατή (egkratí) |
εγκρατούς (egkratoús) | εγκρατούς (egkratoús) | εγκρατών (egkratón) | εγκρατών (egkratón) | εγκρατών (egkratón) | |
| accusative | εγκρατή (egkratí) | εγκρατή (egkratí) | εγκρατές (egkratés) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατή (egkratí) | |
| vocative | εγκρατή (egkratí) εγκρατής (egkratís) |
εγκρατής (egkratís) | εγκρατές (egkratés) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατείς (egkrateís) | εγκρατή (egkratí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εγκρατής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εγκρατής, etc.)
Related terms
[edit]- εγκράτεια f (egkráteia, “abstinence”)