εγγενής
Greek
[edit]Adjective
[edit]εγγενής • (engenís) m (feminine εγγενής, neuter εγγενές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εγγενής (engenís) | εγγενής (engenís) | εγγενές (engenés) | εγγενείς (engeneís) | εγγενείς (engeneís) | εγγενή (engení) | |
| genitive | εγγενούς (engenoús) εγγενή (engení) |
εγγενούς (engenoús) | εγγενούς (engenoús) | εγγενών (engenón) | εγγενών (engenón) | εγγενών (engenón) | |
| accusative | εγγενή (engení) | εγγενή (engení) | εγγενές (engenés) | εγγενείς (engeneís) | εγγενείς (engeneís) | εγγενή (engení) | |
| vocative | εγγενή (engení) εγγενής (engenís) |
εγγενής (engenís) | εγγενές (engenés) | εγγενείς (engeneís) | εγγενείς (engeneís) | εγγενή (engení) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εγγενής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εγγενής, etc.)
Related terms
[edit]- εγγενώς (engenós, “inherently”)