δυσίατος

Greek

Adjective

δυσίατος • (dysíatos) m (feminine δυσίατη, neuter δυσίατο)

1. refractory (resistant to treatment, difficult to heal)

Declension

Declension of δυσίατος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	δυσίατος (dysíatos)	δυσίατη (dysíati)	δυσίατο (dysíato)		δυσίατοι (dysíatoi)	δυσίατες (dysíates)	δυσίατα (dysíata)
genitive	δυσίατου (dysíatou)	δυσίατης (dysíatis)	δυσίατου (dysíatou)		δυσίατων (dysíaton)	δυσίατων (dysíaton)	δυσίατων (dysíaton)
accusative	δυσίατο (dysíato)	δυσίατη (dysíati)	δυσίατο (dysíato)		δυσίατους (dysíatous)	δυσίατες (dysíates)	δυσίατα (dysíata)
vocative	δυσίατε (dysíate)	δυσίατη (dysíati)	δυσίατο (dysíato)		δυσίατοι (dysíatoi)	δυσίατες (dysíates)	δυσίατα (dysíata)

Synonyms

• δυσκολογιάτρευτος (dyskologiátreftos)