δρακόντειος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dra.kón.teː.os/ → /ðraˈkon.ti.os/ → /ðraˈkon.di.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dra.kón.teː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /draˈkon.ti.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðraˈkon.ti.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðraˈkon.ti.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðraˈkon.di.os/

Adjective

δρᾰκόντειος • (drăkónteios) m or f (neuter δρᾰκόντειον); second declension

1. Alternative spelling of δρᾰκόντῐος (drăkóntĭos)

Declension

Second declension of δρᾰκόντειος; δρᾰκόντειον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δρᾰκόντειος drăkónteios	δρᾰκόντειον drăkónteion		δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō		δρᾰκόντειοι drăkónteioi	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Genitive		δρᾰκοντείου drăkonteíou	δρᾰκοντείου drăkonteíou		δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin		δρᾰκοντείων drăkonteíōn	δρᾰκοντείων drăkonteíōn
Dative		δρᾰκοντείῳ drăkonteíōi	δρᾰκοντείῳ drăkonteíōi		δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin	δρᾰκοντείοιν drăkonteíoin		δρᾰκοντείοις drăkonteíois	δρᾰκοντείοις drăkonteíois
Accusative		δρᾰκόντειον drăkónteion	δρᾰκόντειον drăkónteion		δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō		δρᾰκοντείους drăkonteíous	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Vocative		δρᾰκόντειε drăkónteie	δρᾰκόντειον drăkónteion		δρᾰκοντείω drăkonteíō	δρᾰκοντείω drăkonteíō		δρᾰκόντειοι drăkónteioi	δρᾰκόντειᾰ drăkónteiă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δρᾰκοντείως drăkonteíōs			δρᾰκοντειότερος drăkonteióteros			δρᾰκοντειότᾰτος drăkonteiótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

After Δράκων, the harsh Athenian legislator.

Adjective

δρακόντειος • (drakónteios) m (feminine δρακόντεια, neuter δρακόντειο)

1. draconian, oppressive.

Declension

Declension of δρακόντειος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	δρακόντειος (drakónteios)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)		δρακόντειοι (drakónteioi)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)
genitive	δρακόντειου (drakónteiou)	δρακόντειας (drakónteias)	δρακόντειου (drakónteiou)		δρακόντειων (drakónteion)	δρακόντειων (drakónteion)	δρακόντειων (drakónteion)
accusative	δρακόντειο (drakónteio)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)		δρακόντειους (drakónteious)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)
vocative	δρακόντειε (drakónteie)	δρακόντεια (drakónteia)	δρακόντειο (drakónteio)		δρακόντειοι (drakónteioi)	δρακόντειες (drakónteies)	δρακόντεια (drakónteia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δρακόντειος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δρακόντειος, etc.)