δοράτων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /do.rá.tɔːn/ → /ðoˈra.ton/ → /ðoˈra.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.rá.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /doˈra.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðoˈra.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðoˈra.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðoˈra.ton/

Noun

δοράτων • (dorátōn)

1. genitive plural of δόρυ (dóru)

Greek

Noun

δοράτων • (doráton) n

1. Genitive plural form of δόρυ (dóry).