διασυνοριακός
Appearance
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from δια- (dia-) + συνοριακός (synoriakós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]διασυνοριακός • (diasynoriakós) m (feminine διασυνοριακή, neuter διασυνοριακό)
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διασυνοριακός (diasynoriakós) | διασυνοριακή (diasynoriakí) | διασυνοριακό (diasynoriakó) | διασυνοριακοί (diasynoriakoí) | διασυνοριακές (diasynoriakés) | διασυνοριακά (diasynoriaká) | |
genitive | διασυνοριακού (diasynoriakoú) | διασυνοριακής (diasynoriakís) | διασυνοριακού (diasynoriakoú) | διασυνοριακών (diasynoriakón) | διασυνοριακών (diasynoriakón) | διασυνοριακών (diasynoriakón) | |
accusative | διασυνοριακό (diasynoriakó) | διασυνοριακή (diasynoriakí) | διασυνοριακό (diasynoriakó) | διασυνοριακούς (diasynoriakoús) | διασυνοριακές (diasynoriakés) | διασυνοριακά (diasynoriaká) | |
vocative | διασυνοριακέ (diasynoriaké) | διασυνοριακή (diasynoriakí) | διασυνοριακό (diasynoriakó) | διασυνοριακοί (diasynoriakoí) | διασυνοριακές (diasynoriakés) | διασυνοριακά (diasynoriaká) |
Related terms
[edit]- see: σύνορο n (sýnoro)
References
[edit]- ^ διασυνοριακός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language