διαπασσαλεύω

Ancient Greek

Alternative forms

• διαπατταλεύω (diapattaleúō) — Attic

Etymology

From δια- (dia-) +‎ πάσσω (pássō) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.pas.sa.lěu̯.ɔː/ → /ði.a.pas.saˈle.βo/ → /ði.a.pa.saˈle.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.pas.sa.lěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.pas.saˈle.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.pas.saˈle.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.pas.saˈle.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.pa.saˈle.vo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ι, α, α and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

διαπασσαλεύω • (diapassaleúō) (Ionic)

1. to stretch out by nailing the extremities of the body
   • 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, The Histories 7.33:

     ἐπὶ Ξανθίππου τοῦ Ἀρίφρονος στρατηγοῦ Ἀθηναῖοι Ἀρταΰκτην ἄνδρα Πέρσην λαβόντες Σηστοῦ ὕπαρχον ζῶντα πρὸς σανίδα διεπασσάλευσαν, ὃς καὶ ἐς τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν ἐς Ἐλαιοῦντα ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε.

     epì Xanthíppou toû Aríphronos stratēgoû Athēnaîoi Artaǘktēn ándra Pérsēn labóntes Sēstoû húparkhon zônta pròs sanída diepassáleusan, hòs kaì es toû Prōtesíleō tò hiròn es Elaioûnta agineómenos gunaîkas athémista érdeske.

2. (of animal skin) to stretch out for tanning
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Artaxerces 17:

     καὶ τὸ μὲν σῶμα πλάγιον διὰ τριῶν σταυρῶν ἀναπῆξαι, τὸ δὲ δέρμα χωρὶς διαπατταλεῦσαι.

     kaì tò mèn sôma plágion dià triôn staurôn anapêxai, tò dè dérma khōrìs diapattaleûsai.

Conjugation

   Present: διαπασσαλεύω, διαπασσαλεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαπασσαλεύω	διαπασσαλεύεις	διαπασσαλεύει	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλεύομεν	διαπασσαλεύετε	διαπασσαλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	διαπασσαλεύω	διαπασσαλεύῃς	διαπασσαλεύῃ	διαπασσαλεύητον	διαπασσαλεύητον	διαπασσαλεύωμεν	διαπασσαλεύητε	διαπασσαλεύωσῐ(ν)
	optative	διαπασσαλεύοιμῐ	διαπασσαλεύοις	διαπασσαλεύοι	διαπασσαλεύοιτον	διαπασσαλευοίτην	διαπασσαλεύοιμεν	διαπασσαλεύοιτε	διαπασσαλεύοιεν
	imperative		διαπασσάλευε	διαπασσαλευέτω	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλευέτων		διαπασσαλεύετε	διαπασσαλευόντων
middle/ passive	indicative	διαπασσαλεύομαι	διαπασσαλεύῃ, διαπασσαλεύει	διαπασσαλεύεται	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλευόμεθᾰ	διαπασσαλεύεσθε	διαπασσαλεύονται
	subjunctive	διαπασσαλεύωμαι	διαπασσαλεύῃ	διαπασσαλεύηται	διαπασσαλεύησθον	διαπασσαλεύησθον	διαπασσαλευώμεθᾰ	διαπασσαλεύησθε	διαπασσαλεύωνται
	optative	διαπασσαλευοίμην	διαπασσαλεύοιο	διαπασσαλεύοιτο	διαπασσαλεύοισθον	διαπασσαλευοίσθην	διαπασσαλευοίμεθᾰ	διαπασσαλεύοισθε	διαπασσαλεύοιντο
	imperative		διαπασσαλεύου	διαπασσαλευέσθω	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλευέσθων		διαπασσαλεύεσθε	διαπασσαλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		διαπασσαλεύειν				διαπασσαλεύεσθαι
participle	m	διαπασσαλεύων				διαπασσαλευόμενος
	f	διαπασσαλεύουσᾰ				διαπασσαλευομένη
	n	διαπασσαλεῦον				διαπασσαλευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: διαπασσαλεύω, διαπασσαλεύομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαπασσαλεύω	διαπασσαλεύεις	διαπασσαλεύει	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλεύομεν	διαπασσαλεύετε	διαπασσαλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	διαπασσαλεύω	διαπασσαλεύῃς	διαπασσαλεύῃ	διαπασσαλεύητον	διαπασσαλεύητον	διαπασσαλεύωμεν	διαπασσαλεύητε	διαπασσαλεύωσῐ(ν)
	optative	διαπασσαλεύοιμῐ	διαπασσαλεύοις	διαπασσαλεύοι	διαπασσαλεύοιτον	διαπασσαλευοίτην	διαπασσαλεύοιμεν	διαπασσαλεύοιτε	διαπασσαλεύοιεν
	imperative		διαπασσάλευε	διαπασσαλευέτω	διαπασσαλεύετον	διαπασσαλευέτων		διαπασσαλεύετε	διαπασσαλευόντων
middle/ passive	indicative	διαπασσαλεύομαι	διαπασσαλεύεαι	διαπασσαλεύεται	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλευόμεθᾰ	διαπασσαλεύεσθε	διαπασσαλεύονται
	subjunctive	διαπασσαλεύωμαι	διαπασσαλεύηαι	διαπασσαλεύηται	διαπασσαλεύησθον	διαπασσαλεύησθον	διαπασσαλευώμεθᾰ	διαπασσαλεύησθε	διαπασσαλεύωνται
	optative	διαπασσαλευοίμην	διαπασσαλεύοιο	διαπασσαλεύοιτο	διαπασσαλεύοισθον	διαπασσαλευοίσθην	διαπασσαλευοίμεθᾰ	διαπασσαλεύοισθε	διαπασσαλεύοιντο
	imperative		διαπασσαλεύεο	διαπασσαλευέσθω	διαπασσαλεύεσθον	διαπασσαλευέσθων		διαπασσαλεύεσθε	διαπασσαλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		διαπασσαλεύειν				διαπασσαλεύεσθαι
participle	m	διαπασσαλεύων				διαπασσαλευόμενος
	f	διαπασσαλεύουσᾰ				διαπασσαλευομένη
	n	διαπασσαλεῦον				διαπασσαλευόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: διεπασσάλευον, διεπασσαλευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διεπασσάλευον	διεπασσάλευες	διεπασσάλευε(ν)	διεπασσαλεύετον	διεπασσαλευέτην	διεπασσαλεύομεν	διεπασσαλεύετε	διεπασσάλευον
middle/ passive	indicative	διεπασσαλευόμην	διεπασσαλεύου	διεπασσαλεύετο	διεπασσαλεύεσθον	διεπασσαλευέσθην	διεπασσαλευόμεθᾰ	διεπασσαλεύεσθε	διεπασσαλεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: διεπασσάλευον, διεπασσαλευόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διεπασσάλευον	διεπασσάλευες	διεπασσάλευε(ν)	διεπασσαλεύετον	διεπασσαλευέτην	διεπασσαλεύομεν	διεπασσαλεύετε	διεπασσάλευον
middle/ passive	indicative	διεπασσαλευόμην	διεπασσαλεύου	διεπασσαλεύετο	διεπασσαλεύεσθον	διεπασσαλευέσθην	διεπασσαλευόμεθᾰ	διεπασσαλεύεσθε	διεπασσαλεύοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: διαπασσαλεύσω, διαπασσαλεύσομαι, διαπασσαλευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαπασσαλεύσω	διαπασσαλεύσεις	διαπασσαλεύσει	διαπασσαλεύσετον	διαπασσαλεύσετον	διαπασσαλεύσομεν	διαπασσαλεύσετε	διαπασσαλεύσουσῐ(ν)
	optative	διαπασσαλεύσοιμῐ	διαπασσαλεύσοις	διαπασσαλεύσοι	διαπασσαλεύσοιτον	διαπασσαλευσοίτην	διαπασσαλεύσοιμεν	διαπασσαλεύσοιτε	διαπασσαλεύσοιεν
middle	indicative	διαπασσαλεύσομαι	διαπασσαλεύσῃ, διαπασσαλεύσει	διαπασσαλεύσεται	διαπασσαλεύσεσθον	διαπασσαλεύσεσθον	διαπασσαλευσόμεθᾰ	διαπασσαλεύσεσθε	διαπασσαλεύσονται
	optative	διαπασσαλευσοίμην	διαπασσαλεύσοιο	διαπασσαλεύσοιτο	διαπασσαλεύσοισθον	διαπασσαλευσοίσθην	διαπασσαλευσοίμεθᾰ	διαπασσαλεύσοισθε	διαπασσαλεύσοιντο
passive	indicative	διαπασσαλευθήσομαι	διαπασσαλευθήσῃ	διαπασσαλευθήσεται	διαπασσαλευθήσεσθον	διαπασσαλευθήσεσθον	διαπασσαλευθησόμεθᾰ	διαπασσαλευθήσεσθε	διαπασσαλευθήσονται
	optative	διαπασσαλευθησοίμην	διαπασσαλευθήσοιο	διαπασσαλευθήσοιτο	διαπασσαλευθήσοισθον	διαπασσαλευθησοίσθην	διαπασσαλευθησοίμεθᾰ	διαπασσαλευθήσοισθε	διαπασσαλευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		διαπασσαλεύσειν			διαπασσαλεύσεσθαι		διαπασσαλευθήσεσθαι
participle	m	διαπασσαλεύσων			διαπασσαλευσόμενος		διαπασσαλευθησόμενος
	f	διαπασσαλεύσουσᾰ			διαπασσαλευσομένη		διαπασσαλευθησομένη
	n	διαπασσαλεῦσον			διαπασσαλευσόμενον		διαπασσαλευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: διαπασσαλεύσω, διαπασσαλεύσομαι, διαπασσαλευθήσομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαπασσαλεύσω	διαπασσαλεύσεις	διαπασσαλεύσει	διαπασσαλεύσετον	διαπασσαλεύσετον	διαπασσαλεύσομεν	διαπασσαλεύσετε	διαπασσαλεύσουσῐ(ν)
	optative	διαπασσαλεύσοιμῐ	διαπασσαλεύσοις	διαπασσαλεύσοι	διαπασσαλεύσοιτον	διαπασσαλευσοίτην	διαπασσαλεύσοιμεν	διαπασσαλεύσοιτε	διαπασσαλεύσοιεν
middle	indicative	διαπασσαλεύσομαι	διαπασσαλεύσεαι	διαπασσαλεύσεται	διαπασσαλεύσεσθον	διαπασσαλεύσεσθον	διαπασσαλευσόμεθᾰ	διαπασσαλεύσεσθε	διαπασσαλεύσονται
	optative	διαπασσαλευσοίμην	διαπασσαλεύσοιο	διαπασσαλεύσοιτο	διαπασσαλεύσοισθον	διαπασσαλευσοίσθην	διαπασσαλευσοίμεθᾰ	διαπασσαλεύσοισθε	διαπασσαλεύσοιντο
passive	indicative	διαπασσαλευθήσομαι	διαπασσαλευθήσῃ	διαπασσαλευθήσεται	διαπασσαλευθήσεσθον	διαπασσαλευθήσεσθον	διαπασσαλευθησόμεθᾰ	διαπασσαλευθήσεσθε	διαπασσαλευθήσονται
	optative	διαπασσαλευθησοίμην	διαπασσαλευθήσοιο	διαπασσαλευθήσοιτο	διαπασσαλευθήσοισθον	διαπασσαλευθησοίσθην	διαπασσαλευθησοίμεθᾰ	διαπασσαλευθήσοισθε	διαπασσαλευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		διαπασσαλεύσειν			διαπασσαλεύσεσθαι		διαπασσαλευθήσεσθαι
participle	m	διαπασσαλεύσων			διαπασσαλευσόμενος		διαπασσαλευθησόμενος
	f	διαπασσαλεύσουσᾰ			διαπασσαλευσομένη		διαπασσαλευθησομένη
	n	διαπασσαλεῦσον			διαπασσαλευσόμενον		διαπασσαλευθησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “διαπασσαλεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “διαπασσαλεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• διαπασσαλεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διαπασσαλεύω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• “διαπασσαλεύω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011