δευτερεύων
Greek
[edit]Adjective
[edit]δευτερεύων • (defterévon) m (feminine δευτερεύουσα, neuter δευτερεύον)
- secondary, subsidiary
- (grammar) subordinate (of sentences)
- δευτερεύουσα πρόταση
- subordinate clause
- δευτερεύουσα πρόταση
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δευτερεύων (defterévon) | δευτερεύουσα (defterévousa) | δευτερεύον (defterévon) | δευτερεύοντες (defterévontes) | δευτερεύουσες (defterévouses) | δευτερεύοντα (defterévonta) | |
| genitive | δευτερεύοντος (defterévontos) | δευτερεύουσας (defterévousas) δευτερευούσης (defterevoúsis) |
δευτερεύοντος (defterévontos) | δευτερευόντων (defterevónton) | δευτερευουσών (defterevousón) | δευτερευόντων (defterevónton) | |
| accusative | δευτερεύοντα (defterévonta) | δευτερεύουσα (defterévousa) | δευτερεύον (defterévon) | δευτερεύοντες (defterévontes) | δευτερεύουσες (defterévouses) | δευτερεύοντα (defterévonta) | |
| vocative | δευτερεύων (defterévon) | δευτερεύουσα (defterévousa) | δευτερεύον (defterévon) | δευτερεύοντες (defterévontes) | δευτερεύουσες (defterévouses) | δευτερεύοντα (defterévonta) | |
Notes: 1.The more regular form is considered incorrect by grammarians.
2. The vocative is rare and follows the nominative.