δεσποτισμός
Greek
[edit]Noun
[edit]δεσποτισμός • (despotismós) m (uncountable)
Declension
[edit]| singular | |
|---|---|
| nominative | δεσποτισμός (despotismós) |
| genitive | δεσποτισμού (despotismoú) |
| accusative | δεσποτισμό (despotismó) |
| vocative | δεσποτισμέ (despotismé) |
Synonyms
[edit]- αυταρχία f (aftarchía)
Related terms
[edit]- δεσπότης m (despótis, “despot, bishop”)
- δεσποτικός (despotikós, “despotic”)