δεσποτικούς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /des.po.ti.kǔːs/ → /ðes.po.tiˈkus/ → /ðes.po.tiˈkus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /des.po.ti.kǔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /des.po.tiˈkus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðes.po.tiˈkus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðes.po.tiˈkus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðes.po.tiˈkus/

Adjective

δεσποτῐκούς • (despotikoús)

1. masculine accusative plural of δεσποτικός (despotikós)

Greek

Adjective

δεσποτικούς • (despotikoús)

1. Accusative masculine plural form of δεσποτικός (despotikós).