δαιμονοποιώ

Greek

Etymology

From δαίμον(ας) (daímon(as)) +‎ -ο- (-o-) +‎ -ποιώ (-poió).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðe.mo.no.piˈo/
• Hyphenation: δαι‧μο‧νο‧ποι‧ώ

Verb

δαιμονοποιώ • (daimonopoió) (past δαιμονοποίησα, passive δαιμονοποιούμαι, ppp δαιμονοποιημένος)

1. (transitive) to demonize

Conjugation

δαιμονοποιώ, δαιμονοποιούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	δαιμονοποιώ	δαιμονοποιήσω	δαιμονοποιούμαι	δαιμονοποιηθώ
2 sg	δαιμονοποιείς	δαιμονοποιήσεις	δαιμονοποιείσαι	δαιμονοποιηθείς
3 sg	δαιμονοποιεί	δαιμονοποιήσει	δαιμονοποιείται	δαιμονοποιηθεί
1 pl	δαιμονοποιούμε	δαιμονοποιήσουμε, [-ομε]	δαιμονοποιούμαστε, δαιμονοποιόμαστε	δαιμονοποιηθούμε
2 pl	δαιμονοποιείτε	δαιμονοποιήσετε	δαιμονοποιείστε, (δαιμονοποιόσαστε)	δαιμονοποιηθείτε
3 pl	δαιμονοποιούν(ε)	δαιμονοποιήσουν(ε)	δαιμονοποιούνται	δαιμονοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	δαιμονοποιούσα	δαιμονοποίησα	δαιμονοποιούμουν(α), δαιμονοποιόμουν(α)	δαιμονοποιήθηκα
2 sg	δαιμονοποιούσες	δαιμονοποίησες	[δαιμονοποιούσουν(α)], δαιμονοποιόσουν(α)	δαιμονοποιήθηκες
3 sg	δαιμονοποιούσε	δαιμονοποίησε	δαιμονοποιούνταν, δαιμονοποιόταν(ε), {δαιμονοποιείτο}	δαιμονοποιήθηκε
1 pl	δαιμονοποιούσαμε	δαιμονοποιήσαμε	δαιμονοποιούμασταν, (‑ούμαστε), δαιμονοποιόμασταν, (‑όμαστε)	δαιμονοποιηθήκαμε
2 pl	δαιμονοποιούσατε	δαιμονοποιήσατε	[δαιμονοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], δαιμονοποιόσασταν, (‑όσαστε)	δαιμονοποιηθήκατε
3 pl	δαιμονοποιούσαν(ε)	δαιμονοποίησαν, δαιμονοποιήσαν(ε)	δαιμονοποιούνταν, δαιμονοποιόνταν(ε), (δαιμονοποιόντουσαν), {δαιμονοποιούντο}	δαιμονοποιήθηκαν, δαιμονοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα δαιμονοποιώ ➤	θα δαιμονοποιήσω ➤	θα δαιμονοποιούμαι ➤	θα δαιμονοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δαιμονοποιείς, …	θα δαιμονοποιήσεις, …	θα δαιμονοποιείσαι, …	θα δαιμονοποιηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δαιμονοποιήσει   έχω, έχεις, … δαιμονοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … δαιμονοποιηθεί   είμαι, είσαι, … δαιμονοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δαιμονοποιήσει   είχα, είχες, … δαιμονοποιημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … δαιμονοποιηθεί   ήμουν, ήσουν, … δαιμονοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δαιμονοποιήσει   θα έχω, θα έχεις, … δαιμονοποιημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … δαιμονοποιηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … δαιμονοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	δαιμονοποίησε	—	δαιμονοποιήσου
2 pl	δαιμονοποιείτε	δαιμονοποιήστε	δαιμονοποιείστε	δαιμονοποιηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	δαιμονοποιώντας ➤		δαιμονοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας δαιμονοποιήσει ➤		δαιμονοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	δαιμονοποιήσει		δαιμονοποιηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• δαίμονας m (daímonas, “demon”)
• δαιμονοποίηση f (daimonopoíisi, “demonization”)