δέσμιος

Greek

Adjective

δέσμιος • (désmios) m (feminine δέσμια, neuter δέσμιο)

1. imprisoned, captive, detained

Declension

Declension of δέσμιος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	δέσμιος (désmios)	δέσμια (désmia)	δέσμιο (désmio)		δέσμιοι (désmioi)	δέσμιες (désmies)	δέσμια (désmia)
genitive	δέσμιου (désmiou)	δέσμιας (désmias)	δέσμιου (désmiou)		δέσμιων (désmion)	δέσμιων (désmion)	δέσμιων (désmion)
accusative	δέσμιο (désmio)	δέσμια (désmia)	δέσμιο (désmio)		δέσμιους (désmious)	δέσμιες (désmies)	δέσμια (désmia)
vocative	δέσμιε (désmie)	δέσμια (désmia)	δέσμιο (désmio)		δέσμιοι (désmioi)	δέσμιες (désmies)	δέσμια (désmia)

Noun

δέσμιος • (désmios) m (plural δέσμιοι)

1. prisoner, captive

Declension

Declension of δέσμιος

	singular	plural
nominative	δέσμιος (désmios)	δέσμιοι (désmioi)
genitive	δεσμίου (desmíou)	δεσμίων (desmíon)
accusative	δέσμιο (désmio)	δεσμίους (desmíous)
vocative	δέσμιε (désmie)	δέσμιοι (désmioi)

Synonyms

• κατάδικος m (katádikos, “prisoner, convict”)

Related terms

• δεσμωτήριο n (desmotírio, “prison”)