γρυλίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek γρυλίζω (grulízō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣɾiˈli.zo/
• Hyphenation: γρυ‧λί‧ζω

Verb

γρυλίζω • (grylízo) (past γρύλισα, passive —)

1. to grunt (of a pig, other animal or person: to make a short snorting sound)
2. to growl, to snarl (to give forth an angry, grumbling sound)

Conjugation

γρυλίζω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	γρυλίζω	γρυλίσω
2 sg	γρυλίζεις	γρυλίσεις
3 sg	γρυλίζει	γρυλίσει
1 pl	γρυλίζουμε, [‑ομε]	γρυλίσουμε, [‑ομε]
2 pl	γρυλίζετε	γρυλίσετε
3 pl	γρυλίζουν(ε)	γρυλίσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	γρύλιζα	γρύλισα
2 sg	γρύλιζες	γρύλισες
3 sg	γρύλιζε	γρύλισε
1 pl	γρυλίζαμε	γρυλίσαμε
2 pl	γρυλίζατε	γρυλίσατε
3 pl	γρύλιζαν, γρυλίζαν(ε)	γρύλισαν, γρυλίσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα γρυλίζω ➤	θα γρυλίσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα γρυλίζεις, …	θα γρυλίσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … γρυλίσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … γρυλίσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … γρυλίσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	γρύλιζε	γρύλισε
2 pl	γρυλίζετε	γρυλίστε
Other forms
Active present participle ➤	γρυλίζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας γρυλίσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	γρυλίσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• γρύλισμα n (grýlisma)

 

Related terms

• γρυλισμός m (grylismós)