γραμμικός

Ancient Greek

Etymology

γρᾰμμή (grămmḗ, “a stroke or line of a pen”, “a line as in mathematical figures”) +‎ -ῐκός (-ĭkós, “of or pertaining to”, “in the manner of”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡram.mi.kós/ → /ɣram.miˈkos/ → /ɣra.miˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡram.mi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡram.miˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣram.miˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣram.miˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣra.miˈkos/

Adjective

γρᾰμμῐκός • (grămmĭkós) m (feminine γρᾰμμῐκή, neuter γρᾰμμῐκόν); first/second declension

1. geometrical
   1. (figuratively, of a proof) rigorous
2. linear (of, relating to, or having the form of a line or lines)
   1. (in the phrase γρᾰμμῐκὸς ἀρῐθμός) a linear number
3. Synonym of γρᾰμμᾰτῐκός
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.606c

Declension

First and second declension of γρᾰμμῐκός; γρᾰμμῐκή; γρᾰμμῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γρᾰμμῐκός grămmĭkós	γρᾰμμῐκή grămmĭkḗ	γρᾰμμῐκόν grămmĭkón		γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grămmĭkā́	γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ		γρᾰμμῐκοί grămmĭkoí	γρᾰμμῐκαί grămmĭkaí	γρᾰμμῐκᾰ́ grămmĭkắ
Genitive		γρᾰμμῐκοῦ grămmĭkoû	γρᾰμμῐκῆς grămmĭkês	γρᾰμμῐκοῦ grămmĭkoû		γρᾰμμῐκοῖν grămmĭkoîn	γρᾰμμῐκαῖν grămmĭkaîn	γρᾰμμῐκοῖν grămmĭkoîn		γρᾰμμῐκῶν grămmĭkôn	γρᾰμμῐκῶν grămmĭkôn	γρᾰμμῐκῶν grămmĭkôn
Dative		γρᾰμμῐκῷ grămmĭkôi	γρᾰμμῐκῇ grămmĭkêi	γρᾰμμῐκῷ grămmĭkôi		γρᾰμμῐκοῖν grămmĭkoîn	γρᾰμμῐκαῖν grămmĭkaîn	γρᾰμμῐκοῖν grămmĭkoîn		γρᾰμμῐκοῖς grămmĭkoîs	γρᾰμμῐκαῖς grămmĭkaîs	γρᾰμμῐκοῖς grămmĭkoîs
Accusative		γρᾰμμῐκόν grămmĭkón	γρᾰμμῐκήν grămmĭkḗn	γρᾰμμῐκόν grămmĭkón		γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grămmĭkā́	γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ		γρᾰμμῐκούς grămmĭkoús	γρᾰμμῐκᾱ́ς grămmĭkā́s	γρᾰμμῐκᾰ́ grămmĭkắ
Vocative		γρᾰμμῐκέ grămmĭké	γρᾰμμῐκή grămmĭkḗ	γρᾰμμῐκόν grămmĭkón		γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ	γρᾰμμῐκᾱ́ grămmĭkā́	γρᾰμμῐκώ grămmĭkṓ		γρᾰμμῐκοί grămmĭkoí	γρᾰμμῐκαί grămmĭkaí	γρᾰμμῐκᾰ́ grămmĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γρᾰμμῐκῶς grămmĭkôs				γρᾰμμῐκώτερος grămmĭkṓteros				γρᾰμμῐκώτᾰτος grămmĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• γρᾰμμῐκῶς (grămmĭkôs)

Descendants

• Translingual: Grammicolepis

References

• “γραμμικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• γραμμικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γραμμικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)

Greek

Adjective

γραμμικός • (grammikós) m

1. linear

Declension

Declension of γραμμικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γραμμικός (grammikós)	γραμμική (grammikí)	γραμμικό (grammikó)		γραμμικοί (grammikoí)	γραμμικές (grammikés)	γραμμικά (grammiká)
genitive	γραμμικού (grammikoú)	γραμμικής (grammikís)	γραμμικού (grammikoú)		γραμμικών (grammikón)	γραμμικών (grammikón)	γραμμικών (grammikón)
accusative	γραμμικό (grammikó)	γραμμική (grammikí)	γραμμικό (grammikó)		γραμμικούς (grammikoús)	γραμμικές (grammikés)	γραμμικά (grammiká)
vocative	γραμμικέ (grammiké)	γραμμική (grammikí)	γραμμικό (grammikó)		γραμμικοί (grammikoí)	γραμμικές (grammikés)	γραμμικά (grammiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γραμμικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γραμμικός, etc.)