γεννήτρια

Ancient Greek

Etymology

From γεννάω (gennáō, “to beget”) +‎ -τρια (-tria, feminine agent noun suffix).

Noun

γεννήτρια • (gennḗtria) f (genitive γεννητρίᾱς); first declension

1. Synonym of γεννήτειρᾰ (gennḗteira)

Declension

First declension of ἡ γεννήτριᾰ; τῆς γεννητρίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ γεννήτριᾰ hē gennḗtria	τὼ γεννητρίᾱ tṑ gennētríā	αἱ γεννήτριαι hai gennḗtriai
Genitive	τῆς γεννητρίᾱς tês gennētríās	τοῖν γεννητρίαιν toîn gennētríain	τῶν γεννητριῶν tôn gennētriôn
Dative	τῇ γεννητρίᾳ têi gennētríāi	τοῖν γεννητρίαιν toîn gennētríain	ταῖς γεννητρίαις taîs gennētríais
Accusative	τὴν γεννήτριᾰν tḕn gennḗtrian	τὼ γεννητρίᾱ tṑ gennētríā	τᾱ̀ς γεννητρίᾱς tā̀s gennētríās
Vocative	γεννήτριᾰ gennḗtria	γεννητρίᾱ gennētríā	γεννήτριαι gennḗtriai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “γεννήτρια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• γεννήτρια in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γεννήτρια in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

From French génératrice (“generator”).

Noun

γεννήτρια • (gennítria) f (plural γεννήτριες)

1. (electricity) generator

Declension

Declension of γεννήτρια

	singular	plural
nominative	γεννήτρια (gennítria)	γεννήτριες (gennítries)
genitive	γεννήτριας (gennítrias)	γεννητριών (gennitrión)
accusative	γεννήτρια (gennítria)	γεννήτριες (gennítries)
vocative	γεννήτρια (gennítria)	γεννήτριες (gennítries)

Synonyms

• ηλεκτρογεννήτρια f (ilektrogennítria)
• δυναμό n (dynamó)

Further reading

• γεννήτρια on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el