γελοίος

See also: γέλοιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek γελοῖος (geloîos, “amusing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝeˈlios/
• Hyphenation: γε‧λοί‧ος

Adjective

γελοίος • (geloíos) m (feminine γελοία, neuter γελοίο)

1. ridiculous, ludicrous, farcical, laughable (something illogical, worthy of laughter or derision)

Declension

Declension of γελοίος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γελοίος (geloíos)	γελοία (geloía)	γελοίο (geloío)		γελοίοι (geloíoi)	γελοίες (geloíes)	γελοία (geloía)
genitive	γελοίου (geloíou)	γελοίας (geloías)	γελοίου (geloíou)		γελοίων (geloíon)	γελοίων (geloíon)	γελοίων (geloíon)
accusative	γελοίο (geloío)	γελοία (geloía)	γελοίο (geloío)		γελοίους (geloíous)	γελοίες (geloíes)	γελοία (geloía)
vocative	γελοίε (geloíe)	γελοία (geloía)	γελοίο (geloío)		γελοίοι (geloíoi)	γελοίες (geloíes)	γελοία (geloía)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γελοίος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γελοίος, etc.)

Synonyms

• αξιογέλαστος (axiogélastos, “laughable, ridiculous”)
• καταγέλαστος (katagélastos, “laughable, ridiculous”)

Related terms

• see: γελάω (geláo, “I laugh”)