βρώμιο

Greek

Alternative forms

• βρόμιο n (vrómio) (recommended spelling, rarely used in chemistry)

Etymology

Learned borrowing from French brome, neologism from Ancient Greek βρῶμος (brômos, “stench”).

Noun

βρώμιο • (vrómio) n (uncountable)

1. (chemistry) bromine (halogen)

Declension

Declension of βρώμιο

	singular
nominative	βρώμιο (vrómio)
genitive	βρωμίου (vromíou)
accusative	βρώμιο (vrómio)
vocative	βρώμιο (vrómio)

Coordinate terms

• Appendix:Greek names for chemical elements

Derived terms

• βρωμίδιο n (vromídio, “bromide”)
• βρωμιούχος (vromioúchos, “bromide”, adjective)
• υποβρωμιώδης (ypovromiódis, “hypobromite”, adjective)
• βρωμιώδης (vromiódis, “bromite”, adjective)
• βρωμικός (vromikós, “bromate”, adjective)
• υπερβρωμικός (ypervromikós, “perbromate”, adjective)
• βρωμίωση f (vromíosi, “bromination”)

 

Further reading

• βρόμιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• βρώμιο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el