Jump to content

βουνοκορφή

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Noun

[edit]

βουνοκορφή (vounokorfín (plural βουνοκορφές)

  1. summit, mountaintop, peak

Declension

[edit]
singular plural
nominative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)
genitive βουνοκορφής (vounokorfís) βουνοκορφών (vounokorfón)
accusative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)
vocative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)

Synonyms

[edit]
[edit]