βουλεύω

Ancient Greek

Etymology

From βουλή (boulḗ, “decision, counsel”) +‎ -εύω (-eúō, denominative suffix).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.lěu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /buˈle.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βuˈle.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vuˈle.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vuˈle.vo/

Verb

βουλεύω • (bouleúō)

to take counsel, deliberate, concert measures; (in past tenses) to determine or resolve after deliberation
1. (intransitive)
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.531
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.491
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.420
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 11.229
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 16.234
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.379
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.58
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.120
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.28
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.116
2. (transitive) to deliberate on, plan, devise
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.652
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.23
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.444
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.311
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.398
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 23.217
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.296
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.464
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.110
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 872A
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.179
  - 472 BCE, Aeschylus, The Persians 758
  - 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1223
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.210
  - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 198
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.157
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.120
  - 380 BCE, Plato, The Republic 442B
  - 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 998
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.10
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.128
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 6.2.2
  - 380 BCE, Plato, Euthydemus 274A
3. (control verb) to take counsel; to resolve [with infinitive ‘to do’]
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.299
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.73
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.52
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.61
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.92
to give counsel
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 206
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 694B
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.99
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 697
(in political writers) to be a member of council
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.57
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1282A.30
- 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Choreutes 45
- 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 75
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 1.1.18
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Constitution of the Athenians 62.3
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Against Agoratus 19
- 380 BCE, Plato, Gorgias 473E
(middle voice)
1. (intransitive) to take counsel with oneself, deliberate
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.10
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1112B.11
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1112B.20
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Pantaenetus 13
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.101
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.44
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 231A
  - 380 BCE, Plato, The Republic 604C
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.47
  - 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Peace 29
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 298B
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.44
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 2 Kings 6.8
2. to act as member of a council, to originate measures
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1281B.31
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1291A.28
3. (transitive) to determine with oneself, resolve on
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.114
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.40
  - 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 32C
4. (control verb) to resolve [with infinitive ‘to do’]
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.134
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Charmides 176C
5. (rarely followed by a relative)
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 1.4.13
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 3.4.40
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 1.33.3
  - 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 12:10

Inflection

Present: βουλεύω, βουλεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βουλεύω	βουλεύεις	βουλεύει	βουλεύετον	βουλεύετον	βουλεύομεν	βουλεύετε	βουλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	βουλεύω	βουλεύῃς	βουλεύῃ	βουλεύητον	βουλεύητον	βουλεύωμεν	βουλεύητε	βουλεύωσῐ(ν)
	optative	βουλεύοιμῐ	βουλεύοις	βουλεύοι	βουλεύοιτον	βουλευοίτην	βουλεύοιμεν	βουλεύοιτε	βουλεύοιεν
	imperative		βούλευε	βουλευέτω	βουλεύετον	βουλευέτων		βουλεύετε	βουλευόντων
middle/ passive	indicative	βουλεύομαι	βουλεύῃ, βουλεύει	βουλεύεται	βουλεύεσθον	βουλεύεσθον	βουλευόμεθᾰ	βουλεύεσθε	βουλεύονται
	subjunctive	βουλεύωμαι	βουλεύῃ	βουλεύηται	βουλεύησθον	βουλεύησθον	βουλευώμεθᾰ	βουλεύησθε	βουλεύωνται
	optative	βουλευοίμην	βουλεύοιο	βουλεύοιτο	βουλεύοισθον	βουλευοίσθην	βουλευοίμεθᾰ	βουλεύοισθε	βουλεύοιντο
	imperative		βουλεύου	βουλευέσθω	βουλεύεσθον	βουλευέσθων		βουλεύεσθε	βουλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βουλεύειν				βουλεύεσθαι
participle	m	βουλεύων				βουλευόμενος
	f	βουλεύουσᾰ				βουλευομένη
	n	βουλεῦον				βουλευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐβούλευον, ἐβουλευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβούλευον	ἐβούλευες	ἐβούλευε(ν)	ἐβουλεύετον	ἐβουλευέτην	ἐβουλεύομεν	ἐβουλεύετε	ἐβούλευον
middle/ passive	indicative	ἐβουλευόμην	ἐβουλεύου	ἐβουλεύετο	ἐβουλεύεσθον	ἐβουλευέσθην	ἐβουλευόμεθᾰ	ἐβουλεύεσθε	ἐβουλεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βουλεύσω, βουλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βουλεύσω	βουλεύσεις	βουλεύσει	βουλεύσετον	βουλεύσετον	βουλεύσομεν	βουλεύσετε	βουλεύσουσῐ(ν)
active	optative	βουλεύσοιμῐ	βουλεύσοις	βουλεύσοι	βουλεύσοιτον	βουλευσοίτην	βουλεύσοιμεν	βουλεύσοιτε	βουλεύσοιεν
middle	indicative	βουλεύσομαι	βουλεύσῃ, βουλεύσει	βουλεύσεται	βουλεύσεσθον	βουλεύσεσθον	βουλευσόμεθᾰ	βουλεύσεσθε	βουλεύσονται
middle	optative	βουλευσοίμην	βουλεύσοιο	βουλεύσοιτο	βουλεύσοισθον	βουλευσοίσθην	βουλευσοίμεθᾰ	βουλεύσοισθε	βουλεύσοιντο
		active			middle
infinitive		βουλεύσειν			βουλεύσεσθαι
participle	m	βουλεύσων			βουλευσόμενος
	f	βουλεύσουσᾰ			βουλευσομένη
	n	βουλεῦσον			βουλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βουλεύσω, βουλεύσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βουλεύσω	βουλεύσεις	βουλεύσει	βουλεύσετον	βουλεύσετον	βουλεύσομεν	βουλεύσετε	βουλεύσουσῐ(ν)
active	optative	βουλεύσοιμῐ	βουλεύσοισ(θᾰ)	βουλεύσοι	βουλεύσοιτον	βουλευσοίτην	βουλεύσοιμεν	βουλεύσοιτε	βουλεύσοιεν
middle	indicative	βουλεύσομαι	βουλεύσεαι	βουλεύσεται	βουλεύσεσθον	βουλεύσεσθον	βουλευσόμε(σ)θᾰ	βουλεύσεσθε	βουλεύσονται
middle	optative	βουλευσοίμην	βουλεύσοιο	βουλεύσοιτο	βουλεύσοισθον	βουλευσοίσθην	βουλευσοίμε(σ)θᾰ	βουλεύσοισθε	βουλευσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		βουλεύσειν/βουλευσέμεν(αι)/βουλευσμέναι			βουλεύσεσθαι
participle	m	βουλεύσων			βουλευσόμενος
	f	βουλεύσουσᾰ			βουλευσομένη
	n	βουλεῦσον			βουλευσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐβούλευσᾰ, ἐβουλευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβούλευσᾰ	ἐβούλευσᾰς	ἐβούλευσε(ν)	ἐβουλεύσᾰτον	ἐβουλευσᾰ́την	ἐβουλεύσᾰμεν	ἐβουλεύσᾰτε	ἐβούλευσᾰν
	subjunctive	βουλεύσω	βουλεύσῃς	βουλεύσῃ	βουλεύσητον	βουλεύσητον	βουλεύσωμεν	βουλεύσητε	βουλεύσωσῐ(ν)
	optative	βουλεύσαιμῐ	βουλεύσειᾰς, βουλεύσαις	βουλεύσειε(ν), βουλεύσαι	βουλεύσαιτον	βουλευσαίτην	βουλεύσαιμεν	βουλεύσαιτε	βουλεύσειᾰν, βουλεύσαιεν
	imperative		βούλευσον	βουλευσᾰ́τω	βουλεύσᾰτον	βουλευσᾰ́των		βουλεύσᾰτε	βουλευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβουλευσᾰ́μην	ἐβουλεύσω	ἐβουλεύσᾰτο	ἐβουλεύσᾰσθον	ἐβουλευσᾰ́σθην	ἐβουλευσᾰ́μεθᾰ	ἐβουλεύσᾰσθε	ἐβουλεύσᾰντο
	subjunctive	βουλεύσωμαι	βουλεύσῃ	βουλεύσηται	βουλεύσησθον	βουλεύσησθον	βουλευσώμεθᾰ	βουλεύσησθε	βουλεύσωνται
	optative	βουλευσαίμην	βουλεύσαιο	βουλεύσαιτο	βουλεύσαισθον	βουλευσαίσθην	βουλευσαίμεθᾰ	βουλεύσαισθε	βουλεύσαιντο
	imperative		βούλευσαι	βουλευσᾰ́σθω	βουλεύσᾰσθον	βουλευσᾰ́σθων		βουλεύσᾰσθε	βουλευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		βουλεῦσαι			βουλεύσᾰσθαι
participle	m	βουλεύσᾱς			βουλευσᾰ́μενος
	f	βουλεύσᾱσᾰ			βουλευσᾰμένη
	n	βουλεῦσᾰν			βουλευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: βεβούλευκᾰ, βεβούλευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βεβούλευκᾰ	βεβούλευκᾰς	βεβούλευκε(ν)	βεβουλεύκᾰτον	βεβουλεύκᾰτον	βεβουλεύκᾰμεν	βεβουλεύκᾰτε	βεβουλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβουλεύκω	βεβουλεύκῃς	βεβουλεύκῃ	βεβουλεύκητον	βεβουλεύκητον	βεβουλεύκωμεν	βεβουλεύκητε	βεβουλεύκωσῐ(ν)
	optative	βεβουλεύκοιμῐ, βεβουλευκοίην	βεβουλεύκοις, βεβουλευκοίης	βεβουλεύκοι, βεβουλευκοίη	βεβουλεύκοιτον	βεβουλευκοίτην	βεβουλεύκοιμεν	βεβουλεύκοιτε	βεβουλεύκοιεν
	imperative		βεβούλευκε	βεβουλευκέτω	βεβουλεύκετον	βεβουλευκέτων		βεβουλεύκετε	βεβουλευκόντων
middle/ passive	indicative	βεβούλευμαι	βεβούλευσαι	βεβούλευται	βεβούλευσθον	βεβούλευσθον	βεβουλεύμεθᾰ	βεβούλευσθε	βεβούλευνται
	subjunctive	βεβουλευμένος ὦ	βεβουλευμένος ᾖς	βεβουλευμένος ᾖ	βεβουλευμένω ἦτον	βεβουλευμένω ἦτον	βεβουλευμένοι ὦμεν	βεβουλευμένοι ἦτε	βεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβουλευμένος εἴην	βεβουλευμένος εἴης	βεβουλευμένος εἴη	βεβουλευμένω εἴητον/εἶτον	βεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην	βεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε	βεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βεβούλευσο	βεβουλεύσθω	βεβούλευσθον	βεβουλεύσθων		βεβούλευσθε	βεβουλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβουλευκέναι				βεβουλεῦσθαι
participle	m	βεβουλευκώς				βεβουλευμένος
	f	βεβουλευκυῖᾰ				βεβουλευμένη
	n	βεβουλευκός				βεβουλευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐβεβουλεύκειν, ἐβεβουλεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβεβουλεύκειν, ἐβεβουλεύκη	ἐβεβουλεύκεις, ἐβεβουλεύκης	ἐβεβουλεύκει(ν)	ἐβεβουλεύκετον	ἐβεβουλευκέτην	ἐβεβουλεύκεμεν	ἐβεβουλεύκετε	ἐβεβουλεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐβεβουλεύμην	ἐβεβούλευσο	ἐβεβούλευτο	ἐβεβούλευσθον	ἐβεβουλεύσθην	ἐβεβουλεύμεθᾰ	ἐβεβούλευσθε	ἐβεβούλευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀντεπιβουλεύω (antepibouleúō)
ἀντισυμβουλεύω (antisumbouleúō)
ἀποσυμβουλεύω (aposumbouleúō)
βουλευτήριον (bouleutḗrion)
βουλευτής (bouleutḗs)
διαβουλεύω (diabouleúō)
ἐπιβουλεύω (epibouleúō)
μεταβουλεύω (metabouleúō)
προβουλεύω (probouleúō)
προεπιβουλεύω (proepibouleúō)
συμβουλεύω (sumbouleúō)
συνεπιβουλεύω (sunepibouleúō)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “βούλομαι (> DER > βουλεύω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 231

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Derived terms

References

Further reading