βίτσιο
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek βίτσιον (bítsion), from Italian vizio (“vice, bad habit”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]βίτσιο • (vítsio) n (plural βίτσια)
- vice (bad habit)
- Το κάπνισμα είναι το μόνο βίτσιο του.
- To kápnisma eínai to móno vítsio tou.
- Smoking is his only vice.
- (slang, more specifically) fetish (sexual attraction to or arousal at something considered unnatural)
- Το βίτσιο της είναι να την δένουνε.
- To vítsio tis eínai na tin dénoune.
- Her fetish is being tied up.
- (figuratively) obsession, fetish (irrational or abnormal fixation or preoccupation)
- Έχει βίτσιο με την αμερικάνικη μουσική.
- Échei vítsio me tin amerikániki mousikí.
- He has an obsession for American music.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | βίτσιο (vítsio) | βίτσια (vítsia) |
| genitive | βίτσιου (vítsiou) | βίτσιων (vítsion) |
| accusative | βίτσιο (vítsio) | βίτσια (vítsia) |
| vocative | βίτσιο (vítsio) | βίτσια (vítsia) |
Synonyms
[edit]Antonyms
[edit]- (antonym(s) of “vice”): αρετή f (aretí, “virtue”)
Derived terms
[edit]- βιτσιόζος m (vitsiózos, “fetishist”)
- βιτσιόζα f (vitsióza, “fetishist”)
- βιτσιόζικος (vitsiózikos, “fetishistic”)