αφήγηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀφήγησῐς (aphḗgēsis), from Ancient Greek ἀφηγέομαι (aphēgéomai), from ἀφ- (aph-) + ἡγέομαι (hēgéomai, “to lead”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈfiʝisi/
• Hyphenation: α‧φή‧γη‧ση

Noun

αφήγηση • (afígisi) f (plural αφηγήσεις)

1. narration, account

Declension

	singular	plural
nominative	αφήγηση (afígisi)	αφηγήσεις (afigíseis)
genitive	αφήγησης (afígisis)	αφηγήσεων (afigíseon)
accusative	αφήγηση (afígisi)	αφηγήσεις (afigíseis)
vocative	αφήγηση (afígisi)	αφηγήσεις (afigíseis)

Older or formal genitive singular: αφηγήσεως (afigíseos)

Related terms

• αφηγητής m (afigitís, “narrator”)
• αφηγητικός (afigitikós, “narrative”)
• αφηγούμαι (afigoúmai, “to narrate, to recount”)